1999 yılı öncesinde de bu hastaneye gitmiştim. Tek daireli bir apartman katına sığdırılmış küçük bir hastane idi. Daha sonra bitişiğindeki apartman da alınmış ve iki bina yıkılarak yeniden inşa edilmişti. Kaba inşaatın bitiminde bana görev verildiğinde önce hastanenin yerleşim planını çizdim. Onay aldıktan sonra beş ay süren yoğun çalışmalar sonucu donanımı ve kadrosu ile yepyeni bir hastane olarak tekrar hizmete açılmıştır. Açılış günü Dr. Azmi Ofluoğlu ve abisi Lütfü Ofluoğlu beraber gelmişlerdi. Onlarda gördüğümüz memnuniyet ifadeleri bütün yorgunluğumuzu almıştı.
Her yapılan iş size tecrübe kazandırmıyorsa ve yeni bilgiler katmıyorsa ilerleme sağlayamıyorsunuz demektir. Bu hastanede amiyane tabiri ile çöplükten saray yaratmayı öğrendim. Yine bu hastanede yer döşemesinin inceliklerini öğrendim. Bir işi yapan uzmana saygı duymayı da burada öğrendim. Öğrenilenlerin yanında öğretilenler de çok önemlidir mutlaka. Genç bir hemşireyi başhemşire olarak atamak ve ona işin gereklerini öğretmek oldukça zamanımı aldı ama kurulu sisteme ayak uyduracak bir yöneticiyi sizin yetiştirmeniz çok önemlidir. Keza genç bir hekimi Başhekim olarak ve genç bir memuru Hastane Müdürü olarak o makamlara yerleştirmek hep risk almayı gerektiriyordu. Hepsine minnettarım, beni mahcup etmediler.
